ಲೇ: ಆದಿತ್ಯ ಪ್ರಸಾದ್.
ಹವ್ಯಾಸಿ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗ್ರಾಹಕ.
ಶಿವಮೊಗ್ಗ
Klive Special Article ವರ್ಷವೂ ಆಗಸ್ಟ್ 19 ರಂದು ವಿಶ್ವ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ದಿನ(World Photographic Day) ವೆಂದು ಆಚರಿಸಿಕೊಂಡು ಬರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಬರಿಯ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರ ಆಚರಣೆಯ ದಿನವಾಗಿರದೇ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ಕಲೆಯ ಇತಿಹಾಸ, ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಬೆಳೆದು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಆಯ್ತು ಮತ್ತು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಯಾವ ರೀತಿ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿದೆ ಎನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಸ್ಮರಿಸುವ ಹಾಗೂ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕನ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ವಿಶೇಷ ಸಂದರ್ಭವಾಗಿದೆ.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ (Photography) ಕೇವಲ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವ ಒಂದು ತಂತ್ರವಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಕಲೆ, ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಬೆಸೆಯುವ ಒಂದು ಮಾಧ್ಯಮ. ಮಾನವಕುಲದ ದೃಶ್ಯ ಸ್ಮರಣೆಯ ದಾಖಲೆಯಾಗಿ, ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ತನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡ ದಿನದಿಂದಲೂ ನಿರಂತರವಾಗಿ ವಿಕಸನಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.
ಅದು ನಿನ್ನೆಯ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುವ, ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವ ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಕಲೆ. ಮನುಷ್ಯನು ಬೆಳಕನ್ನು ಬಳಸಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವ ಕನಸು ಕಂಡ ದಿನದಿಂದ ಇಂದಿನ ಡಿಜಿಟಲ್ ಯುಗದವರೆಗೆ, ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡು ಬೆಳೆದು ಬಂದಿದೆ. ನಿನ್ನೆಯ ದಿನಗಳು, ಇಂದಿನ ವಾಸ್ತವ ಮತ್ತು ನಾಳೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸುವುದು ಈ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವೆಂದರೆ ಅದು ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಬರೆದ ಕಥೆಗಳಂತೆ ರೋಮಾಂಚನಕಾರಿ. ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಆರಂಭಿಕ ದಿನಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕತೆಯ ಅದ್ಭುತ ಆವಿಷ್ಕಾರ ಎನ್ನಬಹುದು.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಇತಿಹಾಸವು ಸುಮಾರು ೧೯ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಿಂದಲೇ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು, ಕಲಾವಿದರು “ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಅಬ್ಸ್ಕ್ಯೂರಾ” (Camera Obscura) ಎಂಬ ಸಾಧನವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇದು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಮೂಲ ತತ್ವಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿತು.
೧೮೨೬ ಅಥವಾ ೧೮೨೭ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ಸಂಶೋಧಕ ಜೋಸೆಫ್ ನೈಸ್ಫೋರ್ ನಿಯೆಪ್ಸ್ (Joseph Nicéphore Niépc) ಅವರು “ವ್ಯೂ ಫ್ರಮ್ ದಿ ವಿಂಡೋ ಅಟ್ ಲೆ ಗ್ರಾಸ್” (View from the Window at Le Gras) ಎಂಬ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಯಶಸ್ವಿ ಛಾಯಾಚಿತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದರು. ಇದು ಹೆಲಿಯೋಗ್ರಾಫಿ (Heliography) ಎಂಬ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿತ್ರವು ಮೂಡಿಬರಲು ಕೆಲವು ದಿನಗಳೇ ಬೇಕಿತ್ತು.
೧೯ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಜೋಸೆಫ್ ನೈಸೆಫೋರ್ ನಿಯೆಪ್ಸ್ (Joseph Nicéphore Niépce) ಅವರು ಪ್ರಪಂಚದ ಮೊದಲ ಶಾಶ್ವತ ಛಾಯಾಚಿತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದರು. ನಂತರ, ಲೂಯಿಸ್ ಡಾಗೆರ್ (Louis Daguerre) ಅವರ ಡಾಗೆರೋಟೈಪ್ (Daguerreotype ) ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಿತು. ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು. ದೊಡ್ಡ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು, ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಎಕ್ಸ್ಪೋಶರ್ಗಳು ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿ ರಾಸಾಯನಿಕಗಳ ಬಳಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದವು. ಅಂದಿಗೆ ಡಾಗುರೋಟೈಪ್ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಗೂ ದೊರಕುವಂತಾಯಿತು.
೧೮೪೧ರಲ್ಲಿ ವಿಲಿಯಂ ಹೆನ್ರಿ ಫಾಕ್ಸ್ ಟಾಲ್ಬೋಟ್ (William Henry Fox Talbot ) ಅವರು ಕ್ಯಾಲೋಟೈಪ್ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದರು. ಇದು ನೆಗೆಟಿವ್ಗಳಿಂದ (Negatives) ಅನೇಕ ಪಾಸಿಟಿವ್ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿತು. ನಂತರ, ೧೮೫೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ, “ವೆಟ್ ಕೊಲೊಡಿಯನ್ ಪ್ಲೇಟ್” (Wet Collodion Plate) ವಿಧಾನವು ಜನಪ್ರಿಯವಾಯಿತು. ಇದು ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿತು, ಆದರೆ ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸ್ಥಳದಲ್ಲೇ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬೇಕಿತ್ತು.
ಈ ಸವಾಲುಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಸಂಚರಿಸಿ, ಯುದ್ಧಗಳ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು, ಐತಿಹಾಸಿಕ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದರು. ಅಬ್ರಹಾಂ ಲಿಂಕನ್ ಅವರ ಭಾವಚಿತ್ರಗಳು, ಅಮೆರಿಕಾದ ಅಂತರ್ಯುದ್ಧದ ದೃಶ್ಯಗಳು, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇಂದಿಗೂ ನಮಗೆ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತವೆ.ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು (Black and White Photography) ಆ ಕಾಲದ ಪ್ರಮುಖ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿತ್ತು, ಇದು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಆಳವನ್ನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಸೆರೆಹಿಡಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ೨೦ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಕೋಡಾಕ್ನಂತಹ (ಏoಜಚಿಞ) ಕಂಪನಿಗಳು ಫಿಲ್ಮ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳನ್ನು (ಈiಟm ಅಚಿmeಡಿಚಿs) ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದವು. ಇದರಿಂದ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಲಭ್ಯವಾಗುವಂತಾಯಿತು.
೧೮೭೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಡ್ರೈ ಪ್ಲೇಟ್ಗಳ ಪರಿಚಯದಿಂದ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕೂಲವಾಯಿತು. ೧೮೮೮ರಲ್ಲಿ ಜಾರ್ಜ್ ಈಸ್ಟ್ಮನ್ (Black and White Photography ) ಅವರು “ಕೋಡಾಕ್” (Kodak) ಕ್ಯಾಮರಾವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಇದು ಫಿಲ್ಮ್ ರೋಲ್(Film Cameras) ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲವಾಗಿತ್ತು. ಅಂದು ಕೊಡಾಕ್ “ನೀವು ಬಟನ್ ಒತ್ತಿ, ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ” ಎಂಬ ಘೋಷವಾಕ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಲಭಗೊಳಿಸಿತು. ಇದು “ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದ ಚಿತ್ರ” ಚಿತ್ರಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿನ
ಜನರಿಗೆ ತಲುಪುತ್ತಾ ತನ್ನ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾ ಹೋಯ್ತು ಎನ್ನಬಹುದು.
೨೦ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ಪ್ರಾರಂಭವಾದವು. ೧೯೩೦ ಮತ್ತು ೪೦ರ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಡಾಕ್ ಕ್ರೋಮ್ (Kodak ) ಮತ್ತು ಎಕ್ತಾಕ್ರೋಮ್ (Film Cameras ) ಫಿಲ್ಮ್ಗಳ ಪರಿಚಯದೊಂದಿಗೆ ಬಣ್ಣದ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಹೆಚ್ಚು ಸುಲಭವಾಗಿ ಜನಸಾಮನ್ಯರಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾಯಿತು.
೨೦ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದಿಂದ ೨೧ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಾರಂಭದವರೆಗಿನ ಅವಧಿಯ ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ರಾಂತಿ. ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತಂದಿತು.
೧೯೯೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಂದವು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅವು ದುಬಾರಿ ಬೆಲೆಯದಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟ ಇಂದಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಕಡಿಮೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ್ದಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಂತೆಲ್ಲ ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಫಿಲ್ಮ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳನ್ನು ಹಿಂದಿಕ್ಕಿ ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿ ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದವು. ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತಕ್ಷಣವೇ ವೀಕ್ಷಿಸಲು, ಕೂಡಿಡಲು ಮತ್ತು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸುಲಭವಗಿ ಬಳಸಲು ಬರುವಂತೆ ನಿರ್ಮಾಣವಾಯ್ತು.
ಹಾಗೆಯೇ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ಫೋನ್ಗಳ ಆಗಮನವು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಕೈಗೆ ತಂದಿತು ಎಂದರೆ ಸುಳ್ಳಾಹಲಾರದು. ಇಂದು, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ತಮ್ಮ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ಫೋನ್ಗಳಿಂದಲೇ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಮೊಬೈಲ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಲೆನ್ಸ್ಗಳು, ಇಮೇಜ್ ಸೆನ್ಸರ್ಗಳು ಮತ್ತು ಸುಧಾರಿತ ಇಮೇಜ್ ಪ್ರೊಸೆಸಿಂಗ್
ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಂಡ ವಿವಿಧ ಫೋಟೋ ಎಡಿಟಿಂಗ್ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳು (ಉದಾಹರಣೆಗೆ: instagram, Snapseed, Mobile Lightroom ) ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತೆಗೆದ ನಂತರವೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸುಧಾರಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತಿವೆ.
Klive Special Article ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್, ಫೇಸ್ಬುಕ್, ಟ್ವಿಟರ್, ಸ್ನ್ಯಾಪ್ ಚಾಟ್ ನಂತಹ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬದಲಾಯಿಸಿವೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಈಗ ತಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು, ಪ್ರಯಾಣದ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳನ್ನು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಇದರಿಂದ ‘ವಿಷುಯಲ್ ಸ್ಟೋರಿಟೆಲ್ಲಿಂಗ್’ (Visual Storytelling) ಹೆಚ್ಚು ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.
ಇಂದಿನ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ಫೋನ್ಗಳು ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು AI ಆಧಾರಿತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಪೋಟ್ರೈಟ್, ಮೋಡ್, ರಾತ್ರಿ ಮೋಡ್, ದೃಶ್ಯ ಗುರುತಿಸುವಿಕೆ (Scene Recognition) ಮುಂತಾದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು AI ಅನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿವೆ. ಇವು ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಸುಧಾರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಗಣಕೀಯ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು (Computational Photography) ಅನೇಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ, ಇದು ಕಡಿಮೆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿಯೂ ಅದ್ಭುತ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿಸಿದೆ.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣದ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನ ಗ್ರಹಿಸಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊಸ ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳು ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿವೆ.
AI ಮತ್ತಷ್ಟು ಉನ್ನತೀರಣಗೊಂಡು, ಚಿತ್ರಗಳ ಸಂಸ್ಕರಣೆ ಮತ್ತು ವರ್ಧನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಬಹುಶಃ, ಕಡಿಮೆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲೂ ಅತ್ಯಂತ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು, ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅನಗತ್ಯ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದು ಅಥವಾ ಹೊಸ ಹಿನ್ನೆಲೆ (Background) ಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಬಹುದು. ಒಂದು ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ AI ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೆ, ತನ್ನ ಸೃಜನಶೀಲ ಕಲಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನ ಕೊನೆಗಾಣಿಸುವ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು AR (Augmented Reality ) ಮತ್ತು ಗಿಖ (Virtual Reality ) ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಹೊಸ ಆಯಾಮಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಡುತ್ತಿದೆ. ೩೬೦-ಡಿಗ್ರಿ ಚಿತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ವೀಡಿಯೊಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಬಹುದು, ಮತ್ತು ಜನರು ವರ್ಚುವಲ್ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ತನ್ನ ಕಲ್ಪನಾ ಲೋಕದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನೇ ಚಿತ್ರಿಸಿ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. AI ಬಳಸಿ, ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನೈಜ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿ, ಹೊಸ ರೀತಿಯ ದೃಶ್ಯ ಕಥೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸಬಹುದು.
ಲೈಟ್ರೋ (Lytro) ನಂತಹ ಕಂಪನಿಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ಲೈಟ್ ಫೀಲ್ಡ್ ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರ ತೆಗೆದ ನಂತರವೂ ಫೋಕಸ್ ಪಾಯಿಂಟ್ ಅನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು. ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಲಿತಕ್ಕೆ ಬರಬಹುದು, ಈ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಚಿತ್ರ ತೆಗೆಯುವಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಕ್ಯಾಮೆರಾಗಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸೆಟ್ಟಿಂಗ್ಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುವುದು, ತಾನು ಚಿತ್ರಿಸಬೇಕಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ ಮಾಡುವುದು ಅಥವಾ ಡ್ರೋನ್ಗಳ ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆರೆಹಿಡಿಯುವುದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ.
ಕಡಿಮೆ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಡೈನಾಮಿಕ್ ರೇಂಜ್ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣಗಳ ನಿಖರತೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಇಮೇಜ್ ಸೆನ್ಸರ್ಗಳನ್ನು ನಾವು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು. ಕ್ವಾಂಟಮ್ ಡಾಟ್ (Quantum Dot) ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವಯವ ಸೆನ್ಸರ್ಗಳು (Organic Sensors) ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.
ಇತ್ತೀಚಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಕಂಡಂತೆ ನರವಿಜ್ಞಾನಗಳ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮೂಲಕ ಮೆದುಳಿನ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳ ಚಟುವಟಿಕೆ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯ ರಚನೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಮೆದುಳಿನ ನಕ್ಷೆ(Brain mapping) ರಚಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಮನುಷ್ಯ ತಾನು ಏನನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದಾನೋ ಅದನ್ನೇ ತರಂಗಗಳ ಮೂಲಕ ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವೂ ಕೂಡ ಬರಲಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನ ನಮ್ಮ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲೇ ಕಾಣಬಹುದು.
ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಬೆಳೆದಂತೆ, ಗೌಪ್ಯತೆ ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಪ್ರಮುಖವಾಗುತ್ತವೆ. ಇಂದಿನ AI ಮೂಲಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವು ‘ನಕಲಿ’ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಅಪಾಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಹುದು. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವ ನಿಯಮಗಳು, ಫೇಸ್ ರೆಕಗ್ನಿಷನ್ (Face Recognition) ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ.
ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ನಿನ್ನೆಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಂದ, ಇಂದಿನ ಡಿಜಿಟಲ್ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಮೂಲಕ ನಾಳೆಯ ಅನಂತ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಕೇವಲ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಮುನ್ನಡೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಮಾನವನ ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ದೃಷ್ಟಿಕೋನದ ನಿರಂತರ ಅನ್ವೇಷಣೆ ಹೌದೆನ್ನಬಹುದು. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ನಾಳಿನ ಪೀಳಿಗೆಯು ಹಿಂದಿನ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವು ಒಂದು ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದು ಇನ್ನಷ್ಟು ವೈಯಕ್ತಿಕ, ಸಂವಾದಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ತಲುಪುವ ಮಾಧ್ಯಮವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳಲಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ.
